Τα παιδιά που παρουσιάζουν σακχαρώδη διαβήτη αρχίζουν να ρυθμίζουν το σάκχαρο τους με ινσουλίνη και όχι με δισκία. Καθημερινά κάνουν 4-5 ενέσεις ινσουλίνης και 4-6 μετρήσεις σακχάρου. Είναι αναγκαίο οι γονείς να επιδεικνύουν ψυχραιμία και κατανόηση. Όσο το παιδί είναι μικρό αναλαμβάνουν εκείνη την χορήγηση της αναγκαίας ινσουλίνης. Στην εφηβεία τα παιδιά ανεξαρτητοποιούνται και τις περισσότερες φορές είναι ιδιαιτέρως υπεύθυνα και τα καταφέρνουν άριστα. Ολυμπιονίκες και επαγγελματίες αθλητές κάνουν ινσουλίνη. Τα διαβητικά παιδιά είναι ικανότατα και συμμετέχουν με τους φίλους τους σε όλες τις δραστηριότητες. Αναγκαία είναι: η υπομονή ιδίως στην αρχή που θα μαθαίνετε την ινσουλίνη, η ανεκτικότητα σε κάποια ξεσπάσματα της εφηβείας, η παρακολούθηση από «απόσταση ασφαλείας» για να μην νιώθει καταπίεση. Μια και πρόκειται για κορίτσι να έχετε υπ’ όψην ότι είναι αναγκαίος ο οικογενειακός προγραμματισμός και η απόφαση για τεκνοποίηση να είναι συνειδητή επιλογή γιατί προϋποθέτει την καλή γλυκαιμική ρύθμιση.